با افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی و تغییر الگوی مصرف و استفاده وسیع از موادی که به آسانی تجزیه نمی-شوند، عوارض دفع غیر بهداشتی و بازیافت مواد زاید، آشکار شد. با توجه به این مفهوم، علاوه بر این¬که پسماند باید به نحوی مدیریت شود که حداقل خطر را برای سلامت انسان داشته باشد، بایستی پاسخ¬گوی نیازهای گسترده¬تر جوامع امروزی نیز باشد که پایداری زیست¬محیطی(چرخه بازگشت مواد به طبیعت) و استفاده مجدد آن و بازده اقتصادی از اهم آن است.
در پژوهش حاضر اطلاعات مورد نیاز از شهرداری دزفول، سازمان¬های آمار و هواشناسی استان خوزستان، بازدید میدانی و مطالعه دستورالعمل¬های مربوط و کتب و مقالات متعدد تهیه گردید و با استفاده از رویکرد ارزیابی چرخه حیات (LCA ) و نرم¬افزار IWM-2.0.6 ، به ارزیابی روش¬های مدیریت پسماند جامد شهری شهرستان دزفول و مقایسه اثرات و پیامدهای گزینه¬های دفع پسماند پرداخته¬شد. محدوده مطالعاتی شامل شهر دزفول و سایر شهرهای اقماری این شهرستان است که لندفیل مشترکی با شهر دزفول دارند. برای این کار پنج سناریو تعریف شد؛ سناریو اول تنها شامل گزینه دفن می¬باشد(وضعیت فعلی)؛ سناریو دوم شامل گزینه¬های بازیافت، کمپوست و دفن ؛ سناریو سوم شامل بازیافت، هضم بی¬هوازی و دفن ؛ سناریو چهارم شامل بازیافت، کمپوست، زباله¬سوزی با بازیابی انرژی و دفن و سناریو پنجم مقدار پسماند افق طرح با گزینه¬های سناریو چهار می¬باشد. پنج دسته اثر مورد بررسی شامل مصرف منابع، گازهای گلخانه¬ای، گازهای اسیدی، مه¬دود فتوشیمیایی و خروجی¬های سمی بود که برای هر دسته، یک شاخص معادل تعریف شد و با وزن¬دهی دسته¬ها (با روش MET) شاخص اکولوژیکی برای هر سناریو به¬دست آمد.
نتایج حاکی از آن است که در رده¬ اثر مصرف منابع، مه¬دود فتوشیمیایی و خروجی¬های سمی سناریو پنج بهترین عملکرد را داشت، در رده تولید گازهای گلخانه¬ای سناریو چهار بهترین عملکرد و در رده گازهای اسیدی سناریو یک بهترین تاثیر را داشتند. به¬طور¬کلی، سناریو یک بزرگترین و سناریو پنج کوچکترین شاخص اکولوژیکی را داشت. سناریوهای دو، سه، چهار و پنج به ترتیب 53، 69، 190 و 284 درصد نسبت به سناریو اول بار زیست¬محیطی کمتری به اکوسیستم اعمال کردند. با توجه به نتایج، گزینه دفن، بیشترین اثرات را بر محیط زیست داشته و باید به عنوان اولویت آخر انتخاب گردد.
 

 امروزه آلودگی رو به افزایش فاضلاب‌های شهری و صنعتی با یون‌های فلزی سمی، یک مسئله نگران‌کننده زیست‌محیطی می‌باشد. کربن فعال پودری در سطح وسیعی برای جذب این آلاینده‌ها استفاده‌شده است اما مشکلات ناشی از جداسازی آن مطرح است. هدف از این پژوهش سنتز کربن فعال مغناطیسی شده با نانو ذرات اکسید آهن مغناطیسی Fe3O4 جهت حذف کادمیوم از محیط‌های آبی می‌باشد.
جاذب مغناطیسی با استفاده از روش همترسیبی آماده شد و مشخصات فیزیکی و ساختاری جاذب سنتز شده با تکنیک‌های XRD، TEM و SEM مورد آنالیز قرار گرفت. برای بهینه‌سازی متغیرها، آزمایش‌ها با روش پاسخ – سطح با کاربرد مدل باکس بنکن توسط نرم‌افزار Minitab 17 طراحی شدند. متغیرهای (9-5) pH، دما (45-25 درجه سانتی‌گراد) و مقدار جاذب (2-5/0 گرم) بررسی شدند و تعداد 15 آزمایش طراحی شد. همچنین از لامپ UVC باقدرت W8 برای انجام فرایند فتوکاتالیستی در محلول استفاده گردید.
باتوجه به نتایج شرایط بهینه به‌دست‌آمده جهت حذف کادمیوم با سنتز کربن فعال مغناطیسی شده با نانو ذرات اکسید آهن مغناطیسی Fe3O4، 7=pH، دمای 45 درجه سانتی‌گراد و مقدار 2 گرم جاذب بود مطالعات سینتیکی نشان داد که حذف کادمیوم از مدل مرتبه دوم تبعیت می‌کند و زمان تماس مناسب 15 دقیقه بود. حداکثر درصد کادمیوم حذف شده بعد از 90 دقیقه 12/95 درصد بود. همچنین نتایج نشان داد که جذب سطحی آلاینده کادمیوم تطابق خوبی با ایزوترم لانگمویر دارد.
مطالعه حاضر نشان داد که کربن فعال مغناطیسی پتانسیل بالایی جهت حذف آلاینده کادمیوم دارد. لذا می‌توان از آن برای حذف چنین آلاینده‌هایی از محیط‌های آبی استفاده نمود.